Queer filmovi koje gledamo pre Pridea u Beogradu

U istoriji filma, a i istoriji generalno, queer ljudi i njihovi odnosi su često bili marginalizovani, a njihova reprezentacija je bila gotovo nepostojeća u masovnim medijima. Kada je i bila prisutna, često je bila prikazana na podrugljiv ili pogrešan način, što je dodatno doprinosilo stereotipima i stigmatizaciji. Na primer, film The Boys in the Band (1970), iako pionirski u prikazivanju queer likova, često je bio kritikovan zbog toga što je predstavio gay zajednicu kroz prizmu patoloških stereotipa i negativnih predrasuda. Ova vrsta prikaza doprinela je perpetuiranju negativnih slika i nerazumevanja o queer iskustvima.

Srećom, u poslednjim decenijama došlo je do značajnih promena u načinu na koji queer ljudi i njihove priče bivaju predstavljene na filmskom platnu. Film Brokeback Mountain (2005), iako ni on nije savršen i susreo se sa određenom vrsto kritika, mi je zaista jedan od omiljenih filmova ikada. Ova dirljiva priča o ljubavi između dva muškarca koji su zbog društvenih ogrančenja prinuđeni da žive teške i može se reći lažne živote, napravila je jednu vrstu prekretnice u prikazivanju dubine queer ljubavi na filmskom platnu. 

Takođe, film Call Me by Your Name (2017) je jedan od onih koje gledam kad želim da se uz prelepe kadrove severne Italije kvalitetno isplačem (iako mislim da Armie Hammer treba da ostane cancelovan zauvek!)

Međutim, nije svaki film koji se bavi queer temama uspeo da na pravi način obradi takvu temu. Blue Is the Warmest Color (2013), uprkos tome što je isprva doživeo veliki uspeh, suočio se sa značajnim kritikama zbog načina na koji je snimljen i prikazan. Kritičari su istakli da film problematično pristupa intimnim scenama i da je u velikoj meri eksploatativan prema glavnim glumicama, što je potvrdila i jedna od glavnih glumica Léa Seydoux i istakla kako joj je na snimanji filma bilo izuzetno neprijatno i da je od strane reditelja doživela nasilje i bila prinuđena na snimanje određenih scena. Ovaj aspekt naglašava kako čak i filmovi koji imaju nameru da prikažu queer iskustva mogu na kraju doprineti problemima ako autori nisu dovoljno edukovani o ovakvim temama ili prosto samo dovoljno arogantni da se uprkos tome ipak odluče na pokušaj interpretacije queer narativa.

U susret Belgrade Pridea koji će se održati u subotu 7. septembra donosimo preporuke filmova koji obrađuju queer tematiku koje bi svi trebalo da pogeldaju.

My Own Private Idaho (1991)

Režija: Gus Van Sant

Priča prati dva prijatelja, Mikea Watersa i Scotta Favora, koje tumače River Phoenix i Keanu Reeves, dok kreću na putovanje ličnog otkrivanja koje ih vodi od Portlanda, Oregon, do Mikeovog rodnog grada u Idahu, i potom u Rim u potrazi za Mikeovom majkom. Ovaj film se smatra se smatra značajnim u okviru New Queer Cinema, pokreta nezavisnog filma sa queer temama iz ranih 1990-ih godina. Od svog izlaska, stekao je popularnost i postao kultni klasik, posebno među LGBT publikom. Film je poznat po svojoj tada tabu temi i avangardnom stilu.

My own private Idaho

The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert (1994)

Režija: Stephan Elliott

Radnja filma prati dve drag kraljice, koje igraju Hugo Weaving i Guy Pearce, i jednu transrodnu ženu koju tumači Terence Stamp, dok putuju kroz australijsku pustinju od Sidneja do Alice Springsa u turističkom autobusu koji su nazvali „Priscilla“. Na putovanju se susreću sa različitim grupama i pojedincima.

Film je bio iznenađujući svetski hit, a njegovo pozitivno prikazivanje LGBT osoba pomoglo je uvođenju LGBT tema u mainstream publiku. Dobio je pretežno pozitivne kritike i osvojio Oscara za najbolju kostimografiju na 67. dodeli Oskara. Prikazan je u sekciji Un Certain Regard na Filmskom festivalu u Kanu 1994. godine i postao je kultni klasik kako u Australiji, tako i širom sveta.

The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert

C.R.A.Z.Y. (2005)

Režija: Jean-Marc Vallée

Film C.R.A.Z.Y. prati priču o Zacu, mladiću koji se suočava sa homofobijom dok odrasta sa četiri brata i svojim ocem u Quebecu tokom 1960-ih i 1970-ih. Film za soundtrack ima pesme umetnika kao što su David Bowie, Pink Floyd, Patsy Cline, Charles Aznavour i The Rolling Stones.

Kao popularno delo u Cinema of Quebec C.R.A.Z.Y. je bio jedan od najgledanijih filmova godine u toj provinciji. Film je osvojio brojne nagrade, među kojima 11 Genie nagrada, uključujući najbolji dugometražni film.

C.R.A.Z.Y

The Way He Looks (2014)

Režija: Daniel Ribeiro

Leonardo je slepi tinejdžer koji želi da se osamostali. Njegov svakodnevni život, odnos sa najboljom prijateljicom Giovanom i način na koji vidi svet potpuno se menjaju dolaskom Gabriela. Film je zasnovan na kratkom filmu iz 2010. godine Eu Não Quero Voltar Sozinho (I Don´t Wanr To Go Back Alone). U filmu glume Ghilherme Lobo, Fábio Audi i Tess Amorim, koji su takođe glumili u kratkom filmu

The Way He Looks

Carol (2015)

Režija: Todd Haynes

Carol je istorijska romantična drama zasnovana na romanu The Price of Salt iz 1952. godine, koji je napisala Patricia Highsmith (ponovo objavljen kao Carol 1990. godine). U filmu igraju Cate Blanchett, Rooney Mara, Sarah Paulson, Jake Lacy i Kyle Chandler. Radnja filma smeštena je u New York City tokom ranih 1950-ih i prati zabranjenu aferu između ambiciozne fotografkinje i starije žene koja prolazi kroz težak razvod.

Carol

Moonlight (2016)

Režija: Barry Jenkins

Okarakterisan kao jedan od najboljih filmova 21.veka Moonlight je zasnovan je na neobjavljenoj polu-autobiografskoj drami Tarell Alvin McCraney In Moonlight Black Boys Look Blue. U filmu igraju Trevante Rhodes, André Holland, Janelle Monáe, Ashton Sanders, Jharrel Jerome, Naomie Harris i Mahershala Ali.

Film prikazuje tri faze u životu glavnog junaka: njegovo detinjstvo, adolescenciju i ranu odraslu dob. Istražuje poteškoće sa kojima se suočava u vezi sa svojom seksualnošću i identitetom, uključujući fizičko i emotivno zlostavljanje koje trpi tokom odrastanja.

Moonlight

God’s Own Country (2017)

Režija: Francis Lee
Proleće. Yorkshire. Mladi farmer Johnny Saxby bori se sa svakodnevnim frustracijama kroz konzumiranje alkohola i neobavezni seks, sve dok dolazak rumunskog migranta ne pokrene intenzivnu vezu koja Johnnyju menja život.

God’s Own Country

A Fantastic Woman (2017)

Režija: Sebastián Lelio

Ova španska drama prati priču o Marini, trans ženi koja se suočava sa velikim izazovima nakon smrti svog partnera. Film je hvaljen zbog svoje duboke i empatične obrade tema seksualne i rodne identitete, kao i zbog izvanredne izvedbe glavne glumice Daniele Vega.

A Fantastic Woman

Portrait of a Lady on Fire (2019)

Režija: Céline Sciamma

Takođe jedan od mojih omiljenih filmova ikada čija je radnja smeštena u Francusku krajem 18. veka i prati priču o Marianne, talentovanoj slikarki koja je angažovana da naslika portret Heloïse, mlade aristokratkinje koja se sprema za udaju. Heloïse se protivi braku i ne želi da bude portretisana, pa Marianne mora da je slika potajno dok je prati kao njen čuvar. Sciamma koristi film kako bi istražila teme ljubavi, slobode, i umetnosti, a sve to u kontekstu istorijskih ograničenja i očekivanja. Kinematografija filma je posebno hvaljena zbog svoje vizuelne lepote i sposobnosti da uhvati intimne trenutke između likova.

Portrait of a Lady on Fire

Transfinite (2019)

Režija: Neelu Bhuman

Transfinite je sci-fi antologijski film sastavljen od sedam samostalnih kratkih priča u kojima nadprirodni trans i queer ljudi iz različitih kultura koriste svoje moći da štite, vole, podučavaju, bore se i uspevaju. Svaki segment istražuje različite žanrove i stilove, od fantazije i naučne fantastike do horora i drame, odražavajući raznolika iskustva i kulture svojih likova.

Transfinite