Novi kontroverzni film Toma Forda odvodi u svet zabranjenih strasti i opasne lepote 18. veka

Kao urednica kulture koja je opsednuta modom – ne mogu da budem srećnija što se prethodnih godina moda i film susreću, prepliću i ujedinjuju u neraskidivu celinu. Vratimo se par koraka unazad: Anthony Vacarello je sa svojom Saint Laurent Production počeo da producira filmove poput Father Mother Sister Brother – osvojivši Zlatnog lava u Veneciji, ali i Parthenope i Emilia Pérez, naravno, sa kostimima sa svojim potpisom, dok je fantastični grčki reditelj Yorgos Lanthimos, poznat po filmovima Bugonia i Poor Things, nedavno kreirao kampanju za Pradu. Ovih dana stižu nove vesti: Tom Ford je konačno spreman da se vrati iza kamere.

Nakon blistavog ostvarenja A Single Man 2009. i eksperimentalnijeg, ali ne manje cenjenog Nocturnal Animals 2016. godine, Ford će režirati istorijski film smešten u Italiji. Kao i njegov prvi film, i ovaj će biti adaptacija romana – konkretno onog Cry to Heaven Anne Rice, iste autorke koja stoji iza Interview with the Vampire, revolucionarnog romana za horor žanr. Fordov književni odabir je vrlo intrigantan: dobro znamo da formula njegovog stila daleko nadilazi jednostavan istorijski žanr, često uključujući eksplicitan erotizam, biseksualnost, kao i duboke filozofske i religijske teme. Očekujte neočekivano.

Nocturnal Animals (2016), photo: Merrick Morton/Universal

O čemu se radi u Cry to Heaven?

Radnja knjige smeštena je u Italiju 18. veka, u fascinantni i kontroverzni svet opere, gde dominiraju figure kastrata – muških pevača koji su kastrirani kako bi sačuvali svoje visoke i izuzetne glasove. Priča prati Tonija Treschija, mladog venecijanskog plemića patricijskog porekla, nadarenog izuzetnim vokalnim talentom, koji je sa samo petnaest godina otet i kastriran protiv svoje volje od strane odbačenog brata Carla, izopštenom iz nasledstva i vođenog ljubomorom i ambicijom. Ovo ga baca u novi i bolan život, gde mu strast prema pevanju postaje jedino utočište i iskupljenje.

Bežeći u Napulj, Tonio pronalazi utočište u Konzervatorijumu, gde upoznaje Guida Maffea, drugog kastrata skromnog kalabrijskog porekla, nekada slavnog soprana koji je izgubio glas i ponovo se afirmisao kao nastavnik i kompozitor. Guido u Toniju vidi ne samo izuzetnog učenika, već i priliku da ponovo proživi sopstvene izbledale snove. Zajedno, učitelj i đak istražuju svet plemićkih intriga, umetničkih rivalstava, složenih ljubavi i okrutne društvene realnosti kastrata, između raskošnih venecijanskih dvorova i napuljskih pozorišta, u vrtlogu emocija, osveta i umetničkih težnji koje istražuju teme identiteta, moći i prolazne lepote.

Knjiga sadrži nekoliko seksualno eksplicitnih scena (što je česta pojava u njenim romanima) koje istražuju fluidnost seksualnosti tog vremena, uključujući različite homoerotične elemente i složene odnose povezane sa svetom kastrata, koji su, podsećamo, praktično svi adolescenti. Ovi delovi su opisani prilično detaljno i ključni su za teme lepote, želje i identiteta prisutne u svim autorovim romanima, koji, uzgred, često variraju po kvalitetu, naročito u kasnijim fazama karijere Anne Rice.

Gde će se snimati film?

Prema prvim saznanjima, snimanje bi trebalo da počne narednog januara i to u Rimu. Pretpostavlja se da će se snimati u istorijskim ambijentima i u studijima Cinecitta, a onda i u drugim gradovima, jer je priča smeštena i u Veneciju i Napulj, pa se ne može isključiti da će ekipa tokom rada putovati kroz centralnu Italiju.

Još uvek nema potvrđenih detalja o glumačkoj postavi, međutim, zvanične informacije očekuju se kada projekat startuje u januaru 2026. godine. „Želim da narednih 20 godina svog života provodim praveći filmove“ rekao je Ford 2023. a čini se da ovim konačno označava svoju novu eru.