Filmovi koji su najbolje čuvana tajna BAFTA nagrada

Oduvek sam volela da uživo gledam prenose dodela filmskih, TV i muzičkih nagrada. To mi je jedna od omiljenih noćnih TV aktivnosti, posebno kada se poklopi sa mojom vernom prijateljicom – nesanicom. Jako mi je zabavno da pratim taj balans između glamura i nervoze, između pripremljenih govora i spontanih trenutaka koji upadnu u prenos uživo. A BAFTA nagrade su mi uvek bile posebno drage, ne samo zbog britanske elegancije i dry humora, nego i zbog toga što često donesu nešto nepredvidivo.

Nekonvencionalni trenuci na BAFTA-i su mi među najdražima. Prisetimo se Jeffa Goldbluma, klavira i pesme As Time Goes By, Ariana DeBose i njenog posthamiltonskog rapa sa kojim je odala počast nominovanim ženama te večeri, posebno se isticao stih: „Angela Bassett did the thing / Viola Davis, my Woman King.“, a sinoćnja izvedba pesme 500 Miles sa kojom je David Tennant započeo ceremoniju, i koju je odpevao sa plejadom poznatih ličnosti u gladalištu, svakako ulazi u anale. Ako ih još niste videli, YouTube „is your friend“, samo par klikova kasnije smejaćete se na glas, poput mene, dok će se clipovi ovih ikoničnih trenutaka vrteti na vašem ekranu.

Mnogo je takvih trenutaka i definitivno su primarni razlog mog gledanja ceremonije, ali postoji još jedan razlog, koji nije zabavan, ali je važan. Osim zabave, BAFTA nagrade, za razliku od Oscara, Golden Globes ili Critics Choice Awards, često prkose očekivanjima, nagrađujući filmove koji možda nisu dominirali bioskopskim blagajnama, ali su ostavili dubok umetnički utisak. Ova subverzivna priroda čini ih nepredvidivim i osvežavajućim. Neretko se dogodi da upravo BAFTA skrene tok predviđanja za Oscare, ističući ostvarenja koja su možda prošla ispod radara šire publike.

Iako BAFTA nagrade često služe kao pokazatelj za Oscare, ne boje se da skrenu sa utabanog puta. Upravo ta hrabrost da se prepoznaju i nagrade manje poznati filmovi čini ih posebnima. Za mene, praćenje BAFTA ceremonije postalo je omiljena tradicija, jer, između ostalog, saznajem još nešto ekstra o filmovima prethodne godine koje svakako dodajem na svoju listu gledanja. Ove godine sam preduhitrila dodelu, već sam pogledala film Conclave i oduševila se. Sjajna drama, sa sjajnom glumačkom ekipom, a uz to i predivno izgleda. Dugo nisam pogledala tako dobru dramu i jako mi je drago da je i BAFTA film prepoznala dodelivši mu nagrade za najbolji film, najbolji britanski film, najbolji scenario i najbolju montažu. Međutim, koji su to filmovi pre Conclave osvajali BAFTA nagrade, a prolazili su „ispod radara“? Pročitajte niže.

Secrets & Lies

Secrets & Lies je britanska drama iz 1996. godine, režirao ju je Mike Leigh. Film prati Hortense, uspešnu devojku oftalmologinju, koja nakon smrti svojih usvojitelja odluči da potraži svoju biološku majku. Njeno putovanje otkriva niz porodičnih tajni i laži koje su oblikovale živote likova. Ovaj film je poznat po svojoj realističnoj i emotivnoj priči i izvanrednim glumačkim izvedbama, posebno Brende Blethyn koja je za svoju ulogu Cynthije Purley bila nominovana za Oscara. Film je osvojio brojne nagrade, uključujući Zlatnu palmu na filmskom festivalu u Cannesu i nagradu BAFTA za najbolji britanski film.

Secrets & Lies

Film se bavi temama porodice, rase, klasnih razlika i identiteta, i postavlja pitanja o tome šta znači biti porodica i kako se nositi sa teškim istinama iz prošlosti. Secrets & Lies je snažan i dirljiv film koji će vas naterati da razmislite o sopstvenim porodičnim odnosima i tajnama.

The Artist

The Artist je crno-beli nemi film koji je osvojio srca publike i kritičara širom sveta. Smešten u Hollywood 1920-ih, film prati zvezdu nemih filmova Georgea Valentina (Jean Dujardin) čija karijera počinje da propada sa pojavom zvučnog filma. Njegova sudbina isprepliće se sa mladom plesačicom Peppy Miller (Bérénice Bejo) koja, za razliku od njega, ima uspeha u novom filmskom dobu.

The Artist

Ovaj film je osvojio brojne nagrade, uključujući pet Oscara i sedam BAFTA nagrada. Među njima je i nagrada za najbolji film, čime je The Artist postao prvi nijemi film koji je osvojio tu prestižnu nagradu nakon 1929. godine. Njegova originalnost, šarm i nostalgična atmosfera osvojili su publiku i kritiku, čineći ga jednim od najznačajnijih filmova 21. veka.

The Diving Bell and the Butterfly

The Diving Bell and the Butterfly je potresna i inspirativna biografska drama zasnovana na memoarima francuskog novinara Jean-Dominiquea Baubyja. Film prikazuje njegov život nakon što je doživeo moždani udar i ostao paralizovan, sposoban da komunicira samo treptanjem levog oka. Kroz njegovu unutrašnju borbu i neverovatnu snagu duha, film istražuje teme slobode, lepote, i ljudske povezanosti.

Ono što ovaj film čini posebnim je njegova vizualna i narativna inovativnost. Reditelj Julian Schnabel koristi subjektivnu kameru kako bi gledaocima omogućio da iskuse svet iz perspektive glavnog junaka, zarobljenog u sopstvenom telu. Film je osvojio BAFTA nagradu za najbolji adaptirani scenario, što je priznanje za izuzetno uspešnu adaptaciju Baubyjevih memoara na veliki ekran. The Diving Bell and the Butterfly je dirljiv i nezaboravan film koji će vas naterati da preispitate sopstvenu percepciju života i njegovih mogućnosti.

This Is England

This Is England je britanski film iz 2006. godine, režisera Shanea Meadowsa. Smešten u Englesku 1983. godine, film prati 12-godišnjeg dečaka Shauna (Thomas Turgoose) koji se pridružuje grupi skinheadsa nakon što mu je otac poginuo u Falklandskom ratu. Film prikazuje kako se unutar te grupe isprepliću prijateljstvo, nasilje i ideologija i kako na Shauna utiču različiti članovi grupe.

Film This Is England je poznat po svojoj sirovoj i realističnoj slici života u Engleskoj 80-ih godina i po snažnim izvedbama glumaca, posebno Stephena Grahama u ulozi Comboa. Film je osvojio nekoliko nagrada, uključujući BAFTA-u za najbolji britanski film.

The Constant Gardener

The Constant Gardener je britansko-nemački dramski triler iz 2005. godine, reditelja Fernanda Meirellesa. Film je adaptacija istoimenog romana Johna le Carréa. Radnja filma prati Justina Quaya (Ralph Fiennes), britanskog diplomatu čija je supruga Tessa (Rachel Weisz), aktivistkinja, ubijena u Keniji. Justin kreće u istragu kako bi otkrio istinu o njenoj smrti, što ga vodi u svet korupcije i farmaceutskih prevara.

The Constant Gardener

Film je hvaljen zbog svoje kompleksne priče, režije, glume i predivne fotografije. Osvojio je nekoliko nagrada, uključujući BAFTA-u za najbolju glumicu u sporednoj ulozi (Rachel Weisz).

The Last King of Scotland

The Last King of Scotland je britanski istorijski dramski film iz 2006. godine, reditelja Kevina MacDonalda. Film je adaptacija istoimenog romana Gilesa Foden i govori o stvarnom životu ugandskog diktatora Idi Amina, ispričanom kroz oči njegovog ličnog lekara, mladog škotskog lekara Nicholasa Garrigana. Film je poznat po snažnoj izvedbi Foresta Whitakera, koji je otelotvorio Idi Amina i za tu ulogu osvojio brojne nagrade, uključujući Oscar za najboljeg glumca i BAFTA-u za najbolji britanski film. Uz Whitakera, u filmu glume James McAvoy, Kerry Washington i Gillian Anderson.

Fish Tank

Fish Tank je britanski dramski film iz 2009. godine, režiserke Andree Arnold. Film prati život petnaestogodišnje Mije (Katie Jarvis), buntovne tinejdžerke koja živi sa majkom i mlađom sestrom u socijalnom stanu u Essexu. Njen život se menja kada u njihov život uđe majčin novi dečko Connor (Michael Fassbender).

Fish Tank

Film je poznat po svojoj realističnoj i sirovoj prikazu života u siromašnim predgrađima Engleske i po snažnim glumačkim izvedbama, posebno Katie Jarvis kojoj je ovo bio prvi glumački angažman. Fish Tank je osvojio BAFTA-u za najbolji britanski film.

Under the Skin

Under the Skin je naučno-fantastični film iz 2013. godine, koji je režirao Jonathan Glazer. Film prati vanzemaljku (Scarlett Johansson) koja poprima ljudski oblik i kreće u potragu za muškarcima u Škotskoj. Kroz njenu perspektivu, film istražuje teme identiteta, ljudske prirode i otuđenja. Ono što ovaj film čini posebnim je njegova vizualna estetika i atmosfera. Glazer koristi minimalistički pristup, stvarajući nelagodan i uznemirujući osećaj kod gledalaca. Film je prepun simbolike i metafora, ostavljajući prostor za različite interpretacije.

Iako nije bio komercijalni hit, Under the Skin je dobio priznanje kritičara i osvojio je nekoliko nagrada, uključujući BAFTA-u za najbolji britanski film. Danas se smatra kultnim klasikom i jednim od najzanimljivijih naučno-fantastičnih filmova poslednje decenije.

Vera Drake

Vera Drake je britanski film iz 2004. godine, režisera Mikea Leigha. Smešten u London 1950-ih, film prati život Vere Drake (Imelda Staunton), naizgled obične žene koja radi kao čistačica, a u slobodno vreme tajno pomaže ženama da prekinu trudnoću. Film prikazuje njenu dobrotu i saosećajnost, ali i teške posledice njenih postupaka kada se otkrije njena tajna.

Vera Drake

Vera Drake je poznata po svojoj realističnoj i dirljivoj slici života u posleratnoj Engleskoj i po izvanrednoj izvedbi Imelde Staunton, koja je za svoju ulogu osvojila BAFTA-u za najbolju glumicu. Film je osvojio još dve BAFTA nagrade i Zlatnog lava na Venecijanskom filmskom festivalu.

Little Miss Sunshine

Little Miss Sunshine je simpatičan i dirljiv indie film iz 2006. godine koji prati disfunkcionalnu porodicu Hoover na njihovom putovanju u Kaliforniju, gde njihova ćerka Olive učestvuje na izboru lepote. Film je poznat po svojim karakterističnim likovima, duhovitim dijalozima i toploj priči o porodici prihvatanju.

Little Miss Sunshine osvojio je brojne nagrade, uključujući dva Oscara – za najbolji originalni scenario i najboljeg sporednog glumca (Alan Arkin). Takođe je osvojio i BAFTA-u za najbolji originalni scenario.